20/10/16 – 1min. read
Mία νέα έρευνα, η οποία έλαβε χώρα στη Βιοκλινική Αθηνών σε συνεργασία με την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, έρχεται να δώσει απαντήσεις στην παθοφυσιολογία της νόσου Peyronie και να αποτελέσει το εφαλτήριο για την όλο και πιο αποτελεσματική αντιμετώπισή της.
Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλή τον Dr Λέκα Αλέξανδρο, χειρουργό ουρολόγο – ανδρολόγο, σε συνεργασία με τη Β’ Πανεπιστημιακή Ουρολογική Κλινική, το Α’ Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Εργαστήριο Περιγραφικής Ανατομικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, μελέτησε συνολικά 28 ασθενείς με νόσο Peyronie, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε χειρουργική αποκατάσταση της νόσου (ομάδα Α), και 9 άνδρες με νόσο από τους οποίους ελήφθησαν βιοψίες από το σηρραγώδες σώμα από παρακείμενο ιστό και σε απόσταση > 2 cm από την ανατομική περιοχή της πλάκας (ομάδα Β).
Σε όλα τα δείγματα των ασθενών της ομάδας Α παρατηρήθηκε ανάπτυξη ινώδους ιστού ή «ινωμάτωσης» στον ινώδη χιτώνα, ενώ μόνο σε 2 περιπτώσεις αναγνωρίστηκε αποτιτάνωση. Σε 25/28 περιπτώσεις (89,3%) των ασθενών της ομάδας Α παρατηρήθηκαν περιαγγειακή διήθηση από φλεγμονώδη κύτταρα (μονοκύτταρα), καθώς και απώλεια του συνδετικού ιστού μεταξύ ινώδους χιτώνα και σηραγγώδους σώματος. Με τη χρησιμοποίηση του αντισώματος για το CD34, τα φλεβικά δίκτυα ήταν εύκολα αναγνωρίσιμα στην περιοχή της ινώδου πλάκας και πλησίον αυτής μέχρι και σε απόσταση 5 mm. Σε 9/28 ασθενείς (32,1%) παρατηρήθηκε αυξημένη συγκέντρωση νεοαγγείων με χαρακτηριστική περιαγγειακή φλεγμονή, ενώ σε 7/28 (25%) αναγνωρίστηκε αξιοσημείωτη περιαγγειακή υπερπλασία των μυϊκών ινών. Αυξημένος αριθμός αγγείων παρατηρήθηκε και στην περιφέρεια της πλάκας
στον φυσιολογικό στυτικό ιστό.
Η μελέτη των παραγόντων αγγειογένεσης και του παράγοντα υποξίας ανέδειξε ότι η έκφρασή τους ήταν σαφώς υψηλότερη στην ομάδα Α σε σύγκριση με την ομάδα Β σε στατιστικά σημαντικό βαθμό. Επίσης, στην ομάδα Α οι μεταβολές που παρατηρήθηκαν στην ινώδη πλάκα εμφανίζονταν, αν και σε μικρότερο βαθμό, ακόμα και σε απόσταση μέχρι και 2 mm επί του φυσιολογικού στυτικού ιστού, ενώ στα 3 mm επί αυτού δεν παρατηρήθηκαν ουσιώδεις αλλαγές.
Στην παρούσα μελέτη, για πρώτη φορά στη διεθνή βιβλιογραφία, παρουσιάζεται η έκφραση του παράγοντα υποξίας σε ασθενείς με νόσο Peyronie και η πιθανή εμπλοκή του στην παθοφυσιολογία της νόσου. Είναι προφανές ότι κατά τη δημιουργία της πλάκας δημιουργούνται συνθήκες υποξίας, οι οποίες φαίνεται να επεκτείνονται και γειτονικά αυτής, σε απόσταση 2 mm. Λαμβάνοντας υπόψη ότι σε όλα τα περιστατικά με ινώδη πλάκα αναδείχτηκαν υψηλές εκφράσεις του δείκτη νεοαγγειογένεσης αλλά και του παράγοντα υποξίας, φαίνεται ότι η αγγειογένεση και η υποξία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη νόσο Peyronie.
Σημειώνεται ότι η εν λόγω ερευνητική εργασία ανοίγει νέα μονοπάτια στην αντιμετώπιση της νόσου Peyronie, αφού, αν τεκμηριωθεί σε περαιτέρω μελέτες, αναδεικνύει την ανάγκη χειρουργικής αφαίρεσης πλάκας σε απόσταση τουλάχιστον 3 mm από την πλάκα, με σκοπό την αποφυγή υποτροπής της νόσου. Αξίζει να σημειωθεί ότι η εν λόγω εργασία βραβεύτηκε στο πρόσφατο Πανελλήνιο Ουρολογικό Συνέδριο, που έλαβε χώρα στη Ρόδο.
Η νέα έρευνα, η οποία έλαβε χώρα στη Βιοκλινική Αθηνών σε συνεργασία με την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, έρχεται να δώσει απαντήσεις στην παθοφυσιολογία της νόσου Peyronie και να αποτελέσει το εφαλτήριο για την όλο και πιο αποτελεσματική αντιμετώπισή της της πλάκας δημιουργούνται συνθήκες υποξίας, οι οποίες φαίνεται να επεκτείνονται και γειτονικά αυτής, σε απόσταση 2 mm. Λαμβάνοντας υπόψη ότι σε όλα τα περιστατικά με ινώδη πλάκα αναδείχτηκαν υψηλές εκφράσεις του δείκτη νεοαγγειογένεσης αλλά και του παράγοντα υποξίας, φαίνεται ότι η αγγειογένεση και η υποξία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη νόσο Peyronie.
Σημειώνεται ότι η εν λόγω ερευνητική εργασία ανοίγει νέα μονοπάτια στην αντιμετώπιση της νόσου Peyronie, αφού, αν τεκμηριωθεί σε περαιτέρω μελέτες, αναδεικνύει την ανάγκη χειρουργικής αφαίρεσης πλάκας σε απόσταση τουλάχιστον 3 mm από την πλάκα, με σκοπό την αποφυγή υποτροπής της νόσου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η εν λόγω εργασία βραβεύτηκε στο πρόσφατο Πανελλήνιο Ουρολογικό Συνέδριο, που έλαβε χώρα στη Ρόδο.
Η νέα έρευνα, η οποία έλαβε χώρα στη Βιοκλινική Αθηνών σε συνεργασία με την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, έρχεται να δώσει απαντήσεις στην παθοφυσιολογία της νόσου Peyronie και να αποτελέσει το εφαλτήριο για την όλο και πιο αποτελεσματική αντιμετώπισή της.
