Του Διονύσιου Πικραμένου,
MD, Phd, Χειρουργού Ουρολόγου – Ανδρολόγου &
του Κωνσταντίνου Πικραμένου,
MD PhD, Robotic Fellow (Hon) UCLH, London UK, Robotic Fellow UHCW, West Midlands UK
26/02/24 – 4min. read
Είναι κοινή πεποίθηση πλέον ότι στο 50% των περιπτώσεων που ένα ζευγάρι δεν μπορεί να αποκτήσει παιδί υπεύθυνος είναι ο άντρας.
Γι’ αυτό σε όλα τα υπογόνιμα ζευγάρια πρέπει πρώτα να ελέγχεται η ανδρική υπογονιμότητα, με ένα απλό σπερμοδιάγραμμα το οποίο και θα μας δώσει αμέσως απάντηση.
Ανάλυση σπέρματος – Σπερμοδιάγραμμα
Στα Διαγνωστικά Κέντρα του Ομίλου Βιοιατρική, η ανάλυση για το σπέρμα ή σπερμοδιάγραμμα όπως ονομάζεται, πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας τον αναλυτή CRISMAS που είναι αυτόματος, διαθέτει πρόγραμμα ανάλυσης της εικόνας και αποτελεί την πλέον σύγχρονη τεχνολογία. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να εκτιμήσουμε αντικειμενικά τα σπερματοζωάρια ως προς τον αριθμό τους, την ταχύτητα με την οποία κινούνται αλλά και την προωθητική τους ικανότητα (VSL). Επιπλέον, η αντικειμενική αξιολόγηση ως προς τη μορφολογία τους βασίζεται στα πρότυπα κατά KRUGER, τα οποία είναι αναγνωρισμένα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως τα πιο αξιόπιστα και αυστηρά. Τέλος, με την ανάλυση προσδιορίζεται επιπλέον η ακροσίνη καθώς και όλοι οι άλλοι βιοχημικοί δείκτες.
Σπερμοδιάγραμμα: Οδηγίες – Προετοιμασία
Το σπέρμα δίνεται μετά από τριήμερη αποχή. Πρέπει μέσα σε 20 λεπτά να εξεταστεί από τον ειδικό. Φυσιολογικό θεωρείται το σπέρμα που έχει:
- όγκο πάνω από 2ml
- αριθμό σπερματοζωαρίων πάνω από 15 εκατομμύρια/ml και συνολικό αριθμό σπερματοζωαρίων να πάνω από 40 εκατομμύρια
- την πρώτη ώρα να κινούνται περισσότερα από τα μισά σπερματοζωάρια
- να έχουν φυσιολογική μορφολογία περισσότερα από το 14% των σπερματοζωαρίων
Ανδρική υπογονιμότητα – αιτίες
Η ανδρική υπογονιμότητα, εξαρτάται από την σωστή λειτουργία του ανδρικού γεννητικού συστήματος. Αυτό περιλαμβάνει την σωστή λειτουργία των ορμονών που ρυθμίζουν την παραγωγή αποθήκευση και μεταφορά του σπέρματος έξω από το σώμα του άνδρα. Έτσι λοιπόν η υπογονιμότητα μπορεί να οφείλεται σε:
- ορμονικές διαταραχές
- φλεγμονώδεις καταστάσεις του προστάτη και των όρχεων
- απόφραξη στην αποχετευτική μοίρα του σπέρματος
- Κιρσοκήλη η οποία είναι και η πιο συχνή αιτία που ανευρίσκεται
Πρέπει να τονιστεί ότι στις περισσότερες περιπτώσεις της ανδρικής υπογονιμότητας δεν ανευρίσκεται κανένα αίτιο και έτσι μιλάμε για ιδιοπαθή υπογονιμότητα. Στις περιπτώσεις αυτές το ζευγάρι πρέπει να κατευθυνθεί σε τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Κιρσοκήλη
Κιρσοκήλη ονομάζεται η διάταση των φλεβών του όρχεως.
Κιρσοκήλη – Αιτιολογία
Στις φυσιολογικές φλέβες επιτρέπεται η κίνηση του αίματος από την περιφέρεια προς το κέντρο χάρη σε ειδικές βαλβίδες. Όταν οι βαλβίδες είναι ανεπαρκείς τότε το αίμα λιμνάζει, οι φλέβες διογκώνονται, ο ασθενής μπορεί να πονάει και να επηρεαστεί η λειτουργία και η ανάπτυξη του όρχι.
Κιρσοκήλη – Διάγνωση
Η διάγνωση συνήθως γίνεται τυχαία από τον ίδιο ασθενή ή από τον γιατρό. Στην ψηλάφηση υπάρχει μία μαλακή μάζα πάνω από τον όρχι με χαρακτηριστική σύσταση σαν «κομπολόι». Η επιβεβαίωση γίνεται με έγχρωμο υπερηχογράφημα τρίπλεξ. Στο 90% των περιπτώσεων υπάρχει μόνο αριστερά. Η αιτιολογία της παραμένει άγνωστη. Έχουν ενοχοποιηθεί διάφοροι παράγοντες κυρίως ανατομικοί χωρίς να έχει αποδειχτεί ακόμα κάποιος. Υπάρχουν οι κατηγορίες:
- Υποκλινική – όταν φαίνεται μόνο στο υπερηχογράφημα
- 1ου βαθμού – όταν είναι ψηλαφητή μετά από αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης
- 2ου βαθμού – όταν είναι ψηλαφητή σε ηρεμία
- 3ου βαθμού – όταν είναι ορατή στην ηρεμία
Η κιρσοκήλη είναι πολύ συχνή και εμφανίζεται περίπου στο 12% των ενηλίκων. Από αυτούς το 25% έχουν πρόβλημα υπογονιμότητας.
Δεν έχει αποδειχθεί η σχέση της κιρσοκήλης με την βλάβη του σπέρματος. Έχει παρατηρηθεί όμως ότι το σπέρμα βελτιώνεται μετά την έγκαιρη χειρουργική αντιμετώπιση της.
Θεραπεία Κιρσοκήλης
Η κιρσοκήλη πρέπει να αντιμετωπίζεται σε περίπτωση που:
- ο όρχις είναι μικρότερος,
- υπάρχει ασθενοσπερμία και τέλος όταν
- υπάρχει αίσθημα πόνου
Η θεραπεία είναι χειρουργική και σκοπό έχει την διακοπή της κυκλοφορίας των ελαττωματικών σπερματικών φλεβών. Με αυτόν τον τρόπο το αίμα βρίσκει άλλους δρόμους για να παροχετευτεί και το οίδημα υποχωρεί.
Υπάρχουν διάφορες τεχνικές και σε όλες η επέμβαση είναι απλή και ο ασθενής επανέρχεται στις δραστηριότητες του μετά από τρεις μέρες περίπου.
Η βελτίωση στο σπέρμα αναμένεται μετά από έξι μήνες.
